Η τιμωρία του Σερένου

"Τότε η Σύγκλητος ψήφισε και αποφάσισε να τιμωρηθεί ο Σερένος σύμφωνα με το αρχαίο έθιμο. Όμως ο αυτοκράτορας, για να μαλακώσει την κατακραυγή, παρενέβη με βέτο. Κατόπιν ο Γάλλος Ασίνιος πρότεινε να εξοριστεί ο Σερένος στη Γυάρο ή τη Δονούσα, αλλά ο αυτοκράτορας το απέρριψε με το σκεπτικό ότι τα νησιά αυτά δεν είχαν νερό κι ότι, αφού του χάριζαν τη ζωή, έπρεπε να του παραχωρήσουν τα αναγκαία για να επιβιώσει".

Τάκιτος, Χρονικά, 4, 30


Σκέψεις εξορίας

"Αν είσαι στη Γυάρο, μην αφήσεις το νου σου να γυρίζει στη Ρώμη, στις απολαύσεις που σου προσέφερε όσο ήσουν εκεί και σε εκείνες που θα ακολουθήσουν την επιστροφή σου. Καλύτερα συγκεντρώσου στο εξής: πώς αυτός που ζει στη Γυάρο μπορεί να ζήσει στη Γυάρο με κουράγιο και αξιοπρέπεια".

Επίκτητος, The Golden Sayings, CXXXIII


Κάτω απ' τη μύτη των φρουρών

"Όμως εμείς, τέκνα θνητών, δίχως δασκάλους, με δικιά μας
μόνο θέληση,
μ’ επιμονή κι επιλογή και βάσανα, γίναμε αυτό που γίναμε.
Καθόλου
δε νιώθουμε πιο κάτου, μήτε χαμηλώνουμε τα μάτια. Μόνες
περγαμηνές μας τρεις λέξεις: Μακρόνησος, Γυάρος και Λέρος.
Κι αν αδέξιοι
μια μέρα σας φανούν οι στίχοι μας, θυμηθείτε μονάχα πως
γραφτήκαν
κάτω απ’ τη μύτη των φρουρών, και με τη λόγχη πάντα στο
πλευρό μας.
Κι ούτε χρειάζονται δικαιολογίες - πάρτε τους γυμνούς, έτσι
όπως είναι -,
πιότερα ο Θουκυδίδης ο στεγνός θα σας πει απ’ τον περίτεχνο
τον Ξενοφώντα".

Από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου "Ο Ηρακλής κ’ εμείς", («Επαναλήψεις, Β’») Λέρος 23, ΙΙΙ. 68