Απόσπασμα από επιστολή του Θεόφιλου Καΐρη προς το Δημήτριο Γ. Καραγιαννάκη στη Σύρο, 14 Οκτωβρίου 1846.

Ἠξεύρεις, ἀδελφέ μου, πόσον μὲ ἀνακουφίζουσιν, ὅσα ὑπὲρ τῆς προόδου τῆς Θ… [Θεοσέβειας] κατορθοῦνται. Ἠξεύρεις ὅτι αὐτὰ εἶναι ἡ ζωή μου, ἡ ψυχὴ τῆς ψυχῆς μου, καὶ αὐτὰ μόνα μὲ κρατοῦσιν, ἀγνοῶ μέχρι τίνος εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, τὸν ὁποῖον τόσον ἄθλιον ἡ … [Θεοσέβεια] κατέστησε, καὶ μόνον ἡ Θ… [Θεοσέβεια] να βελτιώση δύναται.

Φανέρωσε μὲ λοιπὸν εἴ τι γιγνώσκεις περὶ ταύτης καλόν, καὶ εἰς τὸν μόνον ἀνθρωποσωτήριον ἡμῶν σκοπὸν συντεῖνον.

Σὲ ἀσπάζομαι ἐκ βάθους καρδίας καὶ μένω.

Ἐν Ἄνδρω, 1846, Ὀκτωβρίου 14.

Αλληλογραφία Θεόφιλου Καΐρη, εκδιδομένη υπό Δημητρίου Ι. Πολέμη, Μέρος πρώτον: Επιστολαί Θεόφιλου Καΐρη, τόμος τρίτος (1844-1853), Καΐρειος Βιβλιοθήκη (Άνδρος 1996), σελ. 114.